خداوند تمامی قوای عالم خلقت و عوامل طبیعت را در اختیار آن حضرت قرار می دهد او مجهز به اسم اعظم الهی است یعنی مجهز به قدرت آفرینندگی و اداره كنندگی خداوند متعال همان نیروئی كه خداوند با آن بر جزء و كل عالم مسلط است در اختیار آن حضرت قرار می دهد. آن اسمائی كه در دعای سمات می خوانی ومی گوئی باسمك الذی فلقت به البحر لنبیك موسی ابن عمران این اسم ها علی ابن ابیطالب و ائمه اطهارند كه تمام كار های حكومتی و تربیتی خداوند متعال و قهر و غلبه بركائنات بدست ائمه اطهار اجرا می شود جعل الله بایدیهم ملكوت كل شیئ و الیهم ترجعون. اول كاری كه بدست آن حضرت اجرا می شود تصفیه عالمی است كه از ابتدای خلقت مشرف و غالب برآن بوده و خودش كوه قافی كه مشرف بر دنیا بوده و هست. آن بزرگواراست  از نظر آنها غایب بوده و در میان آنها ظهور كرده است كه گفته شد او در جهانی ظهور می كند كه یك سوم آن كشته شده  و یك سوم مرده اند و یك سوم دیگر لت و پار و شل و كور روی زمین افتاده اند. لازم است اول مردم معاصر ظهور خود را به سلامتی برساند و بعد آیندگان را ملحق به آنها سازد لذا اول تصفیه جهان معاصر ظهور آن حضرت شروع می شود. ابتدا پیروان مكتب ولایت و هدایت قرآن كه آن حضرت را شناخته و در انتظار ظهورش بوده اند پناهنده به آن حضرت می شوند، شفای خود را از آن حضرت می گیرند. در این پناهندگی تمامی امراض مزاجی و جراحت های بدنی آنها به دعای آن حضرت بر طرف شده به سلامتی كامل روحی و بدنی می رسند و به دعای مستجاب مجهز می شوند و بعد به تدریج كسانی  قبلا مرده اند زنده شده از كانال دعا و شفای آن حضرت  به زندگی مطلوب می رسند. چنان وضعی پیدا می كنند كه هرچه می خواهند می شود. حاكم بر عوامل طبیعت هستند، حاكم بر سرما و گرما و حاكم بر جاذبه زمین و راه های دور و نزدیك، هر جا را بخواهند فوری می بینند و از هر جا فوری می شنوند و به هر جا بخواهند بروند، فوری می روند. به این كیفیت افراد مجهز به نور ایمان و تقوا بدست آن حضرت مجهز به علم و قدرت الهی و دعای مستجاب  می شوند كه می گوئیم واستجب به دعوتنا و آنها به همین كیفیت افراد وابسته به خود را مجهز می كنند و ضعیف ترین افراد مومن و مستضعف از هر طایفه ای به زندگی بهشتی كشیده می شوند و افراد كافر و نالایق بعد از آن كه با همان عوارض  ملازم وجود خود از ضعف و ناتوانی و پیری و كوری و زخم و جراحت  كه در دنیا داشته و با آن عوارض مرده اند زنده شده خود به خود از اهل ایمان كنار می مانند، در محرومیت مطلق قرار می گیرند و اهل ایمان و مستحق فرج از آنها فاصله می گیرند. مجهز به دعای مستجابند كار و كاسبی های دنیائی لغویت پیدا می كند و از اختیار هر دوگروه مومن و كافر خارج است. مومنین مجهز به دعای مستجاب و كفار در محرومیت مطلق (به علاوه عوارض  مزاجی و پیری و كوری و زخم و جراحت های دیگر كه از دنیا همراه خود به داخل قبر برده اند) قرار می گیرند. بهشت اهل ایمان همان است كه مجهز به اراده كن فیكونی و یا دعای مستجابند كه هر چه می خواهند به محض خواستن، شدن است. جهنم كفار هم همین پیری و شل وكوری و زخم و جراحتهائی است كه از دنیا به همراه برده و علاوه تمامی عذاب ها و زخم و جراحت ها و آتش سوزی ها كه در دنیا به جان مظلومین انداخته اند، به خودشان برمی گردد و جهنم آنها می شود. لا یلومون الا انفسهم، جا  مكان زندگی آنها برابر حجم بدن آنها است كه سجین نامیده شده.  خداوند می فرماید: اذا القو فیها مكانا ضیقا مقرنین دعوا هنالك ثبورا لا تدعو الیوم ثبورا واحدا وادعوا ثبورا كثیرا. به این كیفیت اولین و آخرین جمعیت اهل عالم از آدم تا قیام قائم در سه وضعیت قرار می گیرند. دو اقلیت و یك اكثریت. اقلیت مومن خالص الایمان مجهز به اسماء اعظم الهی هستند كه هرچه می خواهند می شود و اقلیت خالص الكفر و النفاق در محاصره تمامی عذاب ها از توهینات و زخم و جراحت ها از ابتدای تاریخ تا آتش هسته ای قرار می گیرند و اكثریت مستضعف كه بعد از حشر با رؤسای كافر خود و ندامت و پشیمانی كه در دنیا گول خورده اند مشمول عفو الهی و اهل ایمان قرار می گیرند و بعداز رنج فراوان به زندگی بهشتی كشیده می شوند، می فهمندكه گول خورده اند، از عفو الهی استفاده می كنند. (کتاب مبادی آفرینش)