هرکسی و هر چیزی در عالم حریمی دارد که انسانها در ارتباط با آن حریم، بایستی احترام آن را حفظ کنند. وقتی که در خیابان ها یا کوچه ها حرکت می کنید به در و دیوار خانه مردم می رسیدآن در و دیوار، حریم است یعنی شما احترام خانه و صاحبخانه را بایستی حفظ کنید و بدون اجازه در را نباید بازکنید و دیوار خانه مردم را خراب نکنید و یا از بالای دیوار یا پشت بام وارد خانه کسی نشوید. این فرمان ایست در برابر حریم ها و حفظ حرمت ها را عفت می نامند. وقتی انسان با زن مردم و ناموس مردم روبرو می شود و آن زن با حجاب و عفتی که دارد برای خود حریم بوجودآورده است، ارتباط شما با او مانند ارتباط با صاحبخانه از پشت در و دیوار است, اگر به کیفیتی قد و بالای ناموس مردم را در نظر بگیری که می خواهی تماشا کنی از ارتباط با او لذت ببری یک چنین ارتباطی را تهتک نامند یعنی پرده دری. آن زن بین خود و شما پرده عفت بوجود آورده و مواضع زینت خود را پوشانده و شما می خواهید پرده دری کنید و مواضع زینت او را باز کنید و ببینید این عمل را هتک حرمت می نامند. حرمت هرکس و هرچیزی را بایستی حفظ کنیم حتی همین ارتباط ساده در خیابان و بازار هم حریم و حرمت دارد. اگر به کسی رسیدی پیش از سلام دادن صدایت را بلند کردی و با او حرف زدی حرمت شکنی نموده ای و اگر به او سلام دادی بعد از سلام و تعارف با او حرف زدی حرمت او را حفظ نموده ای. کسانی که حرمت خانه و زندگی مردم را و یا حرمت مال و ثروت مردم را و حرمت ناموس مردم را حفظ می کنند بدون اجازه وارد نمی شوند یا با آنها ارتباط پیدا نمی کنند. چنین افرادی را عفیف می نامند یعنی از تجاوز خودداری می کنند. چشمش را بدون اجازه مردم به خانه آنها نمی فرستد و یا حاضرنیست بدون اجازه صدای آنها را بشنود و تماس های دیگر به همین کیفیت. هر چیزی در عالم حرم است و حریم دارد. خداوند برای خانه کعبه حرم بوجود آورده. از دوازده فرسخ راه مردم بایستی احترام خانه خدا را حفظ کنند و مؤدب وارد شوند. همین طور برای هر بوته گیاه و علفی یا زراعتی خداوند حریم قائل شده است. جایز نیست بی احتیاط پای خود را روی علفی یا زراعتی بگذاریم و آن را پایمال کنیم بلکه در جای خالی حرکت نماییم. انسانهای جاهل و بی بند و بار خودسرند و جاهلانه نگاه می کنند و حرکت می کنند و در و دیوار را می شکنند، از پشت بام وارد می شوند زیرا جاهلند، متجاوز هستند و افسارگسسته و افسارگسیخته مانند حیوان چموش بدون مهار و کنترل. ولیکن انسانهای عاقل و عالم، مظهر عفت و تقوی هستند. نگاهشان عفیفانه و شنوایی شان و رفتن و آمدن آنها، چشم طمع بر مال مردم و زندگی مردم ندارند. پس عفت از مقتضیات عقل است و عقل انسان مانع تجاوز و هتک حرمت می شود. در برابر حریم ها و یا پشت در و دیوار مردم به انسان فرمان ایست می دهد ولی جهل و نادانی تجاوزگر و بی بند و بار است. سرزده نگاه می کند و وارد خانه مردم می شود و مال مردم را می دزدد. (کتاب غیب و شهود)