خداوند انسان را به رعایت دو حقوق ملزم کرده است یکی حقوق خدا و دیگر رعایت حقوق خویشاوندان زیرا ذوی رحم و خویشاوندان که از میان همه انسانها به شما نزدیکترند در پیدایش انس و آشنایی و تعاون و همکاری از دیگران جلوتر هستند. از این رو هر انسانی در خدمات اجتماعی خود در آنجا که می خواهد طبق دستور الهی حق انسانی را رعایت کند و به جامعه خدمت نماید نزدیکتر و مستحق تر به رعایت حقوق و خدمات اجتماعی خویشاوندان و ذوی الرحم او هستند. در اولین مرتبه رعایت حق زن و فرزندان و پدر و مادر و در مرتبه دوم رعایت حقوق خواهران و برادران و فرزندان آنها به ترتیب طبقات ارث.  پیغمبر اکرم ص در یک حدیثی فرمودند کسی که در میان خویشاوندان خود مستحق و عقب افتاده دارد جایز نیست صدقات خود را به دیگری بدهد. صله رحم در دین مقدس اسلام از واجبات شناخته شده و قطع رحم از گناهان کبیره است. یکی از اعمالی که در طول عمر و با کوتاهی عمر بسیار مؤثر است صله رحم و یا قطع رحم است که در این آیه خداوند حق خویشاوندان را با حق خود برابر دانسته و مسلمانان را از ترک رعایت این دو حقوق برحذر داشته است و فرموده فاتقوالله الذی تسائلون به و الارحام.  همان طور که انسانها در زندگی دنیا در نظر مردم به دلیل داشتن مال و ثروت خوشبخت می شوند و می توانند در زندگی آسایش داشته باشند و مال و ثروت را دلیل آبرو می دانند در زندگی آخرت انسانها به دلیل داشتن دوستانی بیشتر و علاقه مندانی زیادتر آبرو و عزت پیدا می کنند.  در زندگی آخرت کسانی ثروتمندند که دوستان بیشتری داشته باشند و کسانی فقیر و نادارند که دوستان کمتری دارند یا نتوانسته اند محبت انسانی را جلب کنند. کاسب زندگی دنیا در پی مال و ثروت است کاسب زندگی آخرت در پی جلب محبت انسانها و ایجاد حس تفاهم و علاقه نسبت به آنها. مولای متقیان علی علیه السلام در قسمتی از کلمات قصار خود می فرماید عاجزترین مردم درزندگی کسانی هستند که نمی توانند محبت انسانی را جلب کنند و عاجزتر از آنها کسانی هستند که کسب مال را بر کسب محبت انسان ترجیح می دهند و به خاطر جلب مال برادران خود را رها می سازند، انسانی که تمام عمر خود را به کسب مال و عبادت خدا بگذارند در زندگی آخرت فقیر است زیرا انسانی را به خود مأنوس نکرده و نمی تواند در زندگی آخرت با کسی انس و آشنایی داشته باشد، بهشتی که در اختیار او می گذارند پر است از لذائذ مادی و میده ها و غذاها، ولیکن انسانی در آن بهشت وجود ندارد که با او انس و آشنایی پیدا کند. زیرا به کسی خدمت نکرده است تا در ضمن خدمت محبت انسانی را به خود جلب کند پس او در زندگی آخرت غریب است مگر این که خودش وابسته به دیگران باشد مانند کسی است که در غربت زندگی می کند.(کتاب آزادی ثمره آگاهی است)