خداوند میفرماید: جای نماز خود را از مقام ابراهیم انتخاب كنید. واتخذو امن من مقام ابراهیم مصلی. دستوری كه از ظاهر این آیه شریفه به ما می رسد همان دو ركعت نماز طواف است كه حاجیان بعد از طواف در مقام ابراهیم بجا می آورند. در واقع این دو ركعت نماز رمز حركت انسان ها پس از طواف به سوی خدا از مسیر ابراهیم خلیل است. طواف خانه خدا به معنای این است كه بندگان خدا از اطراف و اكناف عالم به سوی سلطان واقعی خود حركت نموده، پس از ورود به مركز حكومت او در اطراف كاخ با عظمتش به طواف مشغول می شوند تا با این اشتغال به طواف، محبت و علاقه خود را نسبت به او اظهار كنند و همچون پروانه ها به شمع وجود او جلب و جذب شوند. پس از این طواف لازم است كه از سوی آن سلطان عظیم الشان اجازه ورود به طواف كنندگان و علاقمندان داده شود این دو ركعت نماز در مقام ابراهیم به معنای اجازه ورود و حركت به سوی خدا از طریق حضرت ابراهیم خلیل می باشد زیرا خدا مانند اجسام و اشیاء نیست كه در مكان معین بنشیند و از راه های محسوس به مردم اجازه ورود بدهد بلكه او یك حقیقتی است نامتناهی كه از طریق علم و دانش و تكامل وجود شناخته می شود پس لازم است كه به سوی او یك خط علم و دانش و تكامل باز شود تا هرآن كس كه شیفته دیدار خداوند متعال است از آن خط به سوی خدا حركت نماید. بیشك یكچنین خطی، اعمال و اخلاق انسان هائی می باشد كه با علم و اخلاق خود به سوی خدا حركت نموده و به مقصد رسیده اند و در آن مقصد حالت لقاء الهی برای آنها دست داده است و آن انسان حضرت ابراهیم خلیل و ائمه می باشد. انسان ها بایستی در مسیر ایمان و اخلاق آنها حركت كنند تا زمانی كه به ملاقات خدا برسند. از این رو خداوند دستور می دهد كه نماز خود را از مقام ابراهیم شروع كنید یعنی از مسیر ابراهیم خلیل به سوی خدا حركت نمائید. (تفسیر سوره بقره)